Vuur maken.
Lang geleden deden we dat dagelijks.
Het vlees was geschoten, de bessen waren binnen,
het dak gerepareerd.
Tijd voor niet – doen.
Samen om het vuur zitten,
delen, zingen, muziek maken.
We hebben het nodig, in deze tijd.
Buiten is het koud,
en soms is dat het ook van binnen.
Dus laten we het vuur ontsteken,
zodat je het binnen in je brandend houdt.
In een ruime cirkel, zonder oordelen.
Oprecht verbinden met elkaar,
zonder maskers, zonder iets ‘hoog’ te houden.
Het licht te voelen, te hervinden en te schijnen.
Dat is waar we invloed op hebben.