Tag Archief van: #keuzes

Je kent het vast wel, lekker even weg, er even tussenuit.

Alles afgerond, werk en andere zaken en dan komt het aan op de laatste dingetjes.

Die duren in mijn hoofd altijd een half uurtje, in het echt ruim drie uur.

Want als wij onze vrolijk oranje beschilderde caravan hebben klaargezet,

moet alle rotzooi er nog in. Nog ‘even’ de tassen inpakken van de kinderen,

nog ‘even’ mijn eigen spullen bij elkaar, ‘even’ de koelkast leeg,

de vuilnisbak legen, de vissenkom verschonen. Nog ‘even’ stofzuigen,

alle planten water geven, zowel binnen als buiten,

de buurvrouw de sleutel geven en vragen om de vissen te voederen.

Nog ‘even’ de zwembroek van zoonlief pakken, een extra Donald Duck voor dochter.

Nog ‘even’ het brood uit de trommel, de hoofdkussens mee, de gasflessen pakken.

Gelukkig heb ik twee toppers die nog ‘even’ hielpen de afwas weg te werken aangezien de vaatwasser stuk is.

Compleet afgedraaid ga ik zitten in de auto om te beginnen aan een ‘rustige’ vakantie.

 

Gelukkig was ik me bewust van mijn neiging tot ongeduld en om te gaan ‘rennen’ om alles af te krijgen.

Ik was al moe van weken hard werken en inmiddels weet ik dat ik dan sneller in zo’n patroon verval.

Mijn neiging is dan om juist niet stil te staan en door te jakkeren en automatisch vanuit emotie te reageren.

Omdat ik stilstond bij wat ik voelde en oprecht vriendelijk kon zijn naar mezelf,

viel ik niet uit tegen mijn dochter die niet gelijk deed wat ik vroeg.

Ik vroeg vriendelijk of mijn zoon even ging stofzuigen in plaats van hem een snauw te geven.

 

Het bewust voelen dat het even pittig was en dat dat mocht van mezelf, dat ik oprecht vriendelijk kon zijn naar mezelf

en mezelf rust gunde, op dat moment en niet pas als we op de camping aankwamen, dat maakte een enorm verschil.

 

Mijn man was er niet veel beter aan toe dan ik, dus toen ik naast hem zat in de auto

en het humeur op vriezen stond, kon ik een grapje maken waarop de sfeer ontdooide.

We reden weg, uitgeput maar voldaan dat we het maar weer voor elkaar hadden gekregen.

Twee uur in de auto voor de boeg om uit te rusten, waarna het circus van spullen uitpakken kon beginnen.

Niet teveel doen om alles maar af te krijgen, maar vooral aanwezig zijn in het moment,

en kijken wat dat brengt. In dit geval rust, geduld met mezelf en mijn gezin, en 2,5 uur ‘vertraging’.

En daarmee was de vakantie al meteen begonnen.

 

 

 

Wat zou het heerlijk zijn om Lichter te Leven!

Je niet meer al te druk maken om je ’to do’ lijstjes,

Je werk/prive balans ook echt in balans houden,

of je nu thuis werkt, op locatie of onderweg bent.

Minder gedoe te ervaren met je partner/collega/moeder/enz.

Minder last hebben van jezelf, van bepaalde neigingen

en gewoonten die je liever niet zou hebben.

 

Gewoon je vrijer voelen, in keuzes die je maakt,

wel of niet naar die verjaardag/ etentje/ afdelingsborrel,

Je vrij voelen in jezelf, in je lijf, in je relaties,

in het voelen, herkennen en aangeven van grenzen,

en daar dan ok mee kunnen zijn.

 

Minder doen ook, en gewoon meer ervaren wat is.

Van de leuke, fijne en prettige dingen in het leven.

Waar we soms weleens het contact mee kwijt raken,

hoe fijn zou het zijn om dat alles te voelen

en daarmee Lichter te Leven!

 

Het Jaarprogramma Lichter Leven geeft je inzicht,

handvatten en praktische tips die je meteen kunt toepassen

in een sfeer van rust, vriendelijkheid en gelijkwaardigheid.

27 mei 2021 beginnen we, ben je er klaar voor?

 

– Forien –

 

 

‘Dat er vriendelijkheid in je blik mag zijn, als je naar binnen kijkt.’

– John O’Donohue (vrij vertaald) –

Je gelooft je ogen niet als je naar buiten kijkt deze dagen !
*
Dikke sneeuwvlokken en strakblauwe luchten wisselen elkaar af.
En dat half april, lente en winter tegelijk op 1 dag.
*
Het herinnert me zo aan onze menselijke natuur.
*
Emoties en gedachten wisselen elkaar namelijk ook continue af.
Ook in die extremiteiten.
*
Het ene moment ben je blij en voel je je prima,
het volgende voel je je teneergeslagen en sip.
*
Ogenschijnlijk ineens.
Zonder aanleiding lijkt het.
*
Maar die aanleiding is er altijd.
Soms is het een opmerking. Soms is het een herinnering.
Soms is het een oordeel.
*
Emoties en gedachten kun je vergelijken met wolken aan de lucht.
Ze komen en gaan.
*
Tenzij je vasthoudt aan die opmerking, die herinnering, dat oordeel.
Herken ze, voel ze en laat ze gaan.
*
Herinner jezelf eraan dat je altijd de blauwe lucht bent.
*
– Forien –
Ego vs Ziel.
Klinkt altijd mooi, authentiek zijn,
maar wat betekent het nou eigenlijk
en wanneer ben je het?
*
Heel simpel gezegd leef je vanuit je ‘Ego’ als je bezig bent met hoe je bent,
hoe je overkomt en hoe mensen over je denken.
*
Je leeft vanuit je ‘Ziel’ als je ‘belichaamd’ aanwezig bent, doet wat je kan,
met alles wat je hebt op het moment waar je bent.
*
Authentiek zijn gaat over vanuit je hart en ziel leven.
*
Als je je eigen leven Authentiek wil Leiden,
ben je je daarnaast ook bewust van je ‘Ego’;
je persoonlijkheid, de rollen die je hebt.
*
Misschien ben je nu vooral aan het overleven.
En voel je helemaal geen ruimte om hier over na te denken.
*
Maar misschien ook wel.
En ben je benieuwd waar je ongeveer zit op dit spectrum
en hoe je dit Authentiek Leiderschap zelf kunt leven.
– Forien –

Vandaag is het internationale vrouwendag en daar wordt genoeg over gezegd en geschreven.

Maar wat betekent het nu eigenlijk, in deze maatschappij, ‘vrouw’ zijn?

En als we het daarover gaan hebben, wat betekent dan ‘man’ zijn?

Wat betekent het voor jou?

 

Het gaat vaak over gelijke rechten, emancipatie, gelijkheid, wat je daar ook onder verstaat.

Belangrijk, absoluut. Maar ik wil het hier graag iets kleiner houden. Bij jezelf.

 

De ‘mannelijke’ aspecten als presteren, streven en daadkracht zijn vaak te ruim vertegenwoordigd in onze maatschappij.

Als gevolg daarvan zien we al jaren flinke burn-outcijfers en vele chronische stress klachten, op allerlei gebieden, bij allerlei mensen.

Niet voor niets wordt er meer en meer gezegd en geschreven over de ‘vrouwelijke’ aspecten als verbinding en durven voelen.

 

Ieder mens heeft deze verschillende aspecten in zich, zowel de ‘mannelijke’ als de ‘vrouwelijke’.

Hoe zit dat bij jou? Merk je vooral het ‘mannelijke’ op, of meer het ‘vrouwelijke’?

Om in een gezond evenwicht te komen en te blijven heb je beide nodig.

 

Wat maakt dat je meer het ene of het andere hebt ontwikkeld in jezelf? Wanneer begon dat?

In hoeverre dient het je en in hoeverre ‘schaadt’ het je, en op welke gebieden merk je dat?

Durf je daar eerlijk naar te kijken en te zien welk gebied wel iets meer aandacht kan gebruiken?

 

Het weer durven voelen, contact maken en verbinding ervaren vanuit je hart, in plaats van je hoofd,

zijn thema’s die terugkomen in de Compassie Training. Het volledig mogen zijn wie je bent,

daar mee op je gemak kunnen zijn en verbinding kunnen houden met dit deel in jezelf, brengt je weer in balans.

 

Het durven voelen, dit verkennen, ruimte geven en de innerlijke kracht tegenkomen die daarbij vrij komt, is prachtig.

En daarmee komt het ‘vrouwelijke’ en ‘mannelijke’ in jezelf weer in evenwicht.

En kunnen we ons verbinden in ‘gedeelde menselijkheid’.

 

 

 

 

 

 

 

Wonderlijk,
Hoe alle lagen van de tijd,
Met elkaar verbonden raken,
en samenkomen
in het nu.
En hoe je dan
heen en weer geslingerd wordt,
tussen het zijn van toen,
en het doen van later.
Weet dan,
dat alle lagen enkel woorden zijn,
vlagen in gedachten,
verpakt in woorden en verhalen
En dat de ruimte en de vrijheid ,
zit in het besef,
dat er nooit een ander nu is geweest,
Dat het nu van toen
en het nu van vandaag
een en dezelfde zijn.
Dus leef je waarheid,
en volg de impuls van je hart
Er is geen tijd te verliezen,
er is tijd zat.
 
– Forien –
 
(Ode aan P.)

Het is de maand van de Spiritualiteit kwam ik achter, 1 t/m 28 februari.
Wat betekent dat eigenlijk, Spiritualiteit?

Vanmiddag las ik op het labeltje van een theezakje;
‘Welk advies zou je aan je jongere zelf geven?’
Meteen wist ik welk advies dat zou zijn; durf te vertrouwen op je gevoel.
Dat heb ik heel lang niet gedaan, ik voelde wel veel,
maar ik wist niet hoe ik die gevoelens moet duiden.
Daar zijn allerlei redenen en verklaringen voor,
waar ik een andere keer over zal schrijven.

Ik kwam terug uit India en wist dat dit een deel van mij was
dat ik veel te lang onderbelicht had gelaten, uit angst.
Mijn denkgeest en verstand vond ik veiliger en vertrouwder,
en bepaalde dus voornamelijk de richting. Dat wilde ik anders.
Dat wilde ik al heel lang anders, maar nu waagde ik de sprong;
ik ging het ook echt anders doen.
Als experiment ben ik, heel bewust,
begonnen om weer naar mijn gevoel en mijn intuïtie te luisteren.

Het was spannend, eng en ik wist niet wat ik kon verwachten,
waar het me zou leiden en wat het effect zou zijn.
Ik begon me open te stellen voor alles was mijn lichaam me wilde vertellen.
Voor de signalen die ik daarvoor met denkkracht aan de kant schoof,
want stel je voor dat ik mijn leven moest gaan omgooien,
als ik eenmaal echt durfde toe te laten wat ik voelde?
En beetje bij beetje, begon het weer te stromen.

Door te durven voelen, het eerst fysiek toe te laten en daarna ook
mentaal toe te laten wat ik voelde, kwam er ruimte.
Ruimte om het gesprek aan te gaan met mezelf; wat wil ik echt?
Ruimte om het gesprek aan te gaan met mijn partner, hoe willen we verder?

Dit is wat Spiritualiteit is voor mij, jezelf ontwikkelen in de maalstroom van de tijd.
Elke fase, elke periode, elke ervaring, alles brengt verandering met zich mee.
Niets staat ooit echt stil, alles verandert continue.
Je verandert zelf, je meningen veranderen, je opvattingen, hoe je tegen dingen aankijkt.
De kunst is om dit toe te laten, je te laten veranderen door de tijd,
door je ervaringen en door de interacties met je omgeving.
Open staan voor verandering is ontwikkeling en ontwikkeling is groei.

Als je gedachten, je gevoelens, je woorden en je daden overeen komen,
dan leef je zuiver, je leeft je eigen doorvoelde waarheid en dat straal je ook uit.
Je doet geen dingen meer die je echt tegenstaan, je geeft je grenzen aan
en je weet waar je wel tijd, aandacht en energie aan wil geven en dat doe je dan ook.

Het klinkt zo makkelijk. En dat is het niet altijd.
In werkelijkheid ben ik hier al 20 jaar bewust mee bezig.
Ik heb opleidingen gevolgd, therapeuten bezocht, cursussen en workshops gedaan.
Dit proces kost vaak tijd, energie en aandacht, maar dat is het zo ontzettend waard!
Ik voel me zoveel lichter en leef zoveel makkelijker dan toen!

Hoe zit dat bij jou? Waar zit jij in dit proces?
Wat zijn dingen waar jij nog tegenaan loopt, waar wil jij nog iets veranderen?

 

Ijzige kou, blozende wangen,
het Winter Wonderland Weekend is voorbij!

Veel van ons konden even lucht halen..
De dooi zet in en we ademen weer..!

En nu blijven ademen.

Wat kun je jezelf geven in de omstandigheden waar je nu in zit?
Hou het klein en simpel en herhaal het.

Kijk of je vandaag kunt verzachten,
Zoals het ijs dat buiten smelt.

Geen harde emoties vasthouden, laat ze smelten.
Geen wrok of boosheid vasthouden, laat het smelten.

Vertrouw erop dat na de winter altijd de lente weer komt.
Zie de knoppen die al aan de bomen zitten.

En laat in die verzachting mooie dingen ontstaan.
Voel hoe je de kiemen in je draagt om te bloeien.

Voel het potentieel in jezelf
dat in deze tijd langzaam ontwaakt.

Waar heb je invloed op?
Alleen op je eigen gedachten, gevoelens en gedrag.

Welke gedachte, intentie, neem je mee deze week?
Welk zaadje in jou wacht op een eerste stap?

Adem, en Leef.

*

(En nu letterlijk, 3 x flink doorademen,
en kijk wat dat voor effect heeft,
op je lichaam, op je geest en op je emoties…

Simpeler dan dat wordt een ademhalingsoefening niet.

De kunst is om eraan te denken en het dan te DOEN.
(Mijn broer zegt altijd; ‘succes is voor de doeners’ 😉

Het liefst een paar keer per dag,
en dan even voelen hoe het met je is en wat je nodig hebt.)

‘We zijn allemaal in dezelfde fysieke wereld, maar in hele andere emotionele en spirituele werelden’
(Uit ‘Times of the sixt sun’)

De bijna lichtgevend witte sneeuw knispert al dagen onder onze voeten.
Sleetjes rijden af en aan in een wondere witte wereld.

Vanmorgen maakte ik mijn dagelijkse wandelingetje, voor frisse lucht in het hoofd en beweging.
Een ambulance met loeiende sirenes stopte een paar huizen verder, de hulptroepen zijn al ingeschakeld hoor ik.

Ik krijg een mailtje van een deelnemer die aangeeft zich alleen te voelen, in deze tijd.
En eerlijk gezegd, ik voel het ook deze ochtend.

Mijn kinderen zijn voor het eerst weer allebei naar school, ik voel weer wat ruimte.
Tegelijkertijd mis ik het samenzijn met familie en vrienden, lachen, knuffelen.

Ik kijk naar buiten en zie stukjes blauwe lucht en zon tevoorschijn komen.
Een voorbode op komende week.

Perspectief is wat we nodig hebben. De sneeuw, het schaatsen, de lente.
De onoverwinnelijke lente in jezelf voelen, terwijl je soms de tranen als smeltwater laat gaan.

Kijk of je telkens hier kunt blijven. Bij het kraken van de sneeuw onder je voeten,
of bij de stem van een dierbaar iemand aan de telefoon.

Het is een kwestie van tijd en dan breekt de lente weer aan.
De sneeuwklokjes zijn al begonnen.