* Oefening in hulp ontvangen *

Hulp vragen en  jezelf laten ondersteunen.

Voor velen van ons niet gemakkelijk.

We leren namelijk al vroeg dat we ‘zelfstandig’

en ‘onafhankelijk’ moeten zijn.

 

Als je dan zover bent dat je hulp vraagt,

moet je het wel kunnen ontvangen.

Je moet je kunnen laten ondersteunen.

Daar gaat de volgende oefening over.

 

Ga op een stoel of bank zitten met rugleuning.

Zet je voeten met de hele voetzolen op de grond.

Voel nu je billen, voel de ondergrond waar je op zit.

Voelt het hard of zacht aan, warm of koud?

Je hoeft niets te doen, geen kracht te zetten,

je hoeft je niet in te spannen.

Wat je doet is je lichaam overgeven aan de zitting.

Je laat je dragen.

 

Voel nu je rug en voel de leuning waar je tegen aan zit.

Voelt de leuning hard of zacht, warm of koud?

Je hoeft niets te doen, geen kracht te zetten,

je hoeft je niet in te spannen.

Wat je doet is je lichaam overgeven aan de leuning.

Je laat je ondersteunen.

 

Blijf zo een paar minuten zitten

en oefen je in je gedragen en ondersteund voelen.

Heel letterlijk en lichamelijk, door de stoel of bank.

Later zal deze overgave van je lichaam,

je geest kunnen helpen, om hulp te kunnen ontvangen.

Want in je geest, in je overtuigingen,

is waar hulp ontvangen soms moeilijk is.

 

 

/door

* Ik gun mezelf rust *

Je kent het vast wel, lekker even weg, er even tussenuit.

Alles afgerond, werk en andere zaken en dan komt het aan op de laatste dingetjes.

Die duren in mijn hoofd altijd een half uurtje, in het echt ruim drie uur.

Want als wij onze vrolijk oranje beschilderde caravan hebben klaargezet,

moet alle rotzooi er nog in. Nog ‘even’ de tassen inpakken van de kinderen,

nog ‘even’ mijn eigen spullen bij elkaar, ‘even’ de koelkast leeg,

de vuilnisbak legen, de vissenkom verschonen. Nog ‘even’ stofzuigen,

alle planten water geven, zowel binnen als buiten,

de buurvrouw de sleutel geven en vragen om de vissen te voederen.

Nog ‘even’ de zwembroek van zoonlief pakken, een extra Donald Duck voor dochter.

Nog ‘even’ het brood uit de trommel, de hoofdkussens mee, de gasflessen pakken.

Gelukkig heb ik twee toppers die nog ‘even’ hielpen de afwas weg te werken aangezien de vaatwasser stuk is.

Compleet afgedraaid ga ik zitten in de auto om te beginnen aan een ‘rustige’ vakantie.

 

Gelukkig was ik me bewust van mijn neiging tot ongeduld en om te gaan ‘rennen’ om alles af te krijgen.

Ik was al moe van weken hard werken en inmiddels weet ik dat ik dan sneller in zo’n patroon verval.

Mijn neiging is dan om juist niet stil te staan en door te jakkeren en automatisch vanuit emotie te reageren.

Omdat ik stilstond bij wat ik voelde en oprecht vriendelijk kon zijn naar mezelf,

viel ik niet uit tegen mijn dochter die niet gelijk deed wat ik vroeg.

Ik vroeg vriendelijk of mijn zoon even ging stofzuigen in plaats van hem een snauw te geven.

 

Het bewust voelen dat het even pittig was en dat dat mocht van mezelf, dat ik oprecht vriendelijk kon zijn naar mezelf

en mezelf rust gunde, op dat moment en niet pas als we op de camping aankwamen, dat maakte een enorm verschil.

 

Mijn man was er niet veel beter aan toe dan ik, dus toen ik naast hem zat in de auto

en het humeur op vriezen stond, kon ik een grapje maken waarop de sfeer ontdooide.

We reden weg, uitgeput maar voldaan dat we het maar weer voor elkaar hadden gekregen.

Twee uur in de auto voor de boeg om uit te rusten, waarna het circus van spullen uitpakken kon beginnen.

Niet teveel doen om alles maar af te krijgen, maar vooral aanwezig zijn in het moment,

en kijken wat dat brengt. In dit geval rust, geduld met mezelf en mijn gezin, en 2,5 uur ‘vertraging’.

En daarmee was de vakantie al meteen begonnen.

 

 

 

/door

* Veranderlijk *

Je gelooft je ogen niet als je naar buiten kijkt deze dagen !
*
Dikke sneeuwvlokken en strakblauwe luchten wisselen elkaar af.
En dat half april, lente en winter tegelijk op 1 dag.
*
Het herinnert me zo aan onze menselijke natuur.
*
Emoties en gedachten wisselen elkaar namelijk ook continue af.
Ook in die extremiteiten.
*
Het ene moment ben je blij en voel je je prima,
het volgende voel je je teneergeslagen en sip.
*
Ogenschijnlijk ineens.
Zonder aanleiding lijkt het.
*
Maar die aanleiding is er altijd.
Soms is het een opmerking. Soms is het een herinnering.
Soms is het een oordeel.
*
Emoties en gedachten kun je vergelijken met wolken aan de lucht.
Ze komen en gaan.
*
Tenzij je vasthoudt aan die opmerking, die herinnering, dat oordeel.
Herken ze, voel ze en laat ze gaan.
*
Herinner jezelf eraan dat je altijd de blauwe lucht bent.
*
– Forien –
/door
, ,

Innerlijk kompas

De Sint is het land uit en Kerst staat voor de deur.

Hoe sta jij erin deze december? Jammer dat alles anders is, of geeft het ook rust en ruimte?

In klein gezelschap de feestdagen vieren, met oprechte aandacht voor elkaar.

De paar mensen die je dan ziet, durf je die Echte vragen te stellen?

Hoe gaat het met je? En dan Echt naar het antwoord luisteren?

‘Waar werd je blij van het afgelopen jaar?’

‘Waar was je bang voor?’ en ‘Waar ben je bang voor?’

‘Als 2021  je laatste jaar zou zijn, hoe zou je dat jaar dan besteden?’

‘Waar hoop je op en wat zou je anders willen?’

‘Wat ga je precies anders doen en wanneer begin je daar mee?’

In plaats van de aandacht naar buiten te richten, op wat anderen zullen denken,

durf je nu te vertrouwen op je intuïtie, op je innerlijke kompas?

Te voelen wat er in je leeft en dit de ruimte te geven?

En je uit te spreken? Naar degene die je lief zijn?

– Forien –

 

/door
,

Goed Genoeg

Is het goed genoeg? Wat je doet, wat je maakt, wat je hebt, wat je leeft? De meeste mensen voelen ergens dat het niet goed genoeg is. Niet op individuele schaal, niet op collectieve schaal, niet op mondiale schaal.

Wat als we beginnen te ervaren dat het wel goed genoeg is? Dat je elke gedachte die deze ervaring ondermijnt, loslaat en niet ingaat op de inhoud? Wat blijft er dan over? Een experiment.

Vandaag. Nu. De komende 10 minuten (want langer dan dat kunnen de meeste mensen de aandacht niet vasthouden bij deze oefening, probeer maar eens). Het eerste wat je tegenkomt dat niet goed genoeg is, gaan herkennen.

De koffie die niet lekker smaakt, het weer als je naar buiten kijkt, de klus die je nog moet afmaken, dat je naar de wc moet maar geen zin hebt om te gaan, wat dan ook.

Opmerken, herkennen, erkennen en dan verzachten. Het is wel goed genoeg. Deze gedachte toelaten. Wat ervaar je, als dit wel goed genoeg zou zijn? Voel je iets van ontspanning, rust? Een begin van ruimte ervaren en helderheid? Of ervaar je nu juist de spanning en onvrede?

Hoe het ook zij, hier heb je iets te doen. Als je rust en ruimte merkt, kun je het experiment herhalen. Als je juist meer spanning voelt, kun je het experiment herhalen. Om te ervaren hoe iets voor je is en dan te verzachten. Tevreden met het moment, precies zoals het nu is.

Goed genoeg.

/door
, ,

* Doen & Zijn *

Vaak zijn mensen onderweg. Ergens heen. Om iets te doen. Of iets te bereiken. Of iets te behalen. Ook nu. Nu je dit leest. Wat herken je hiervan? Op welke gebieden? Werk? Prive? Familie? Sport? Hobby?

Dit geeft niet zelden stress en een opgejaagd gevoel. Er moet nog zoveel af. Je komt daar maar niet aan toe. Dit klusje staat nog op je ‘to do’ lijstje. Wanneer heb je daar nou eens tijd voor?

Vertragen. Al is het maar een seconde. Doe de dingen die je moet doen, maar dan met 1 sec. vertraagtijd. In plaats van onderweg zijn in ‘doe-modus’, kun je ook onderweg zijn in ‘zijn-modus’. Voel je adem, waar zit ie? Hoog of laag? En vertraag dan.

Je zit niet meer in de 5e of 6e versnelling, maar je bent teruggeschakeld naar 3, of zelfs 2. Ze zeggen wel ‘de reis is belangrijker dan het doel’. Als je het doel al behaald, hoe heb je dan de reis ervaren? We hebben alleen maar nu. Een heleboel keer ‘nu’ achter elkaar is de reis.

Hoe voel je je nu? En wat ga je nu doen? En nog belangrijker, hoe ga je nu doen? Of denk je, ‘maar nu even niet..’? Realiseer je dat je nooit weet wanneer je laatste nu is. Wat je doet met die bewustwording, is nu de vraag.

/door
, ,

* Emotionele Pijn *

‘Het leven is een reis, neem niet teveel bagage mee’.

Iedereen bouwt in zijn leven een pakket aanvaringen op. Als je daar lering uit trekt wordt je steeds wijzer. De uitdrukking is niet voor niets ‘wijsheid komt met de jaren’.

Veel mensen slepen echter vaak het hele pakket mee en zijn daar niet perse gelukkig mee. Het veroorzaakt stress en ongemak in situaties nu. Je hebt bijvoorbeeld nog steeds een slechte relatie met een van je ouders. Of je durft je niet over te geven aan de liefde omdat je ervaringen daarmee niet al te best zijn.

Op het moment dat je gericht en bewust aandacht gaat geven aan die patronen, aan die bagage die je meesleept, krijg je er zicht op. Als je er zicht op krijgt heb je een keuze. Die keuze bepaalt wat je ermee gaat doen en hoeveel last je nog hebt van die ervaring.

Een Mindfulness Training geeft de mogelijkheid om in een wetenschappelijk bewezen kader oefeningen te doen en inzicht te krijgen in hoe dat bij jou werkt. Het wordt duidelijk hoe ervaringen die je hebt opgedaan doorwerken in situaties nu.

En het belangrijkste; je krijgt handvatten wat je daar nu aan kunt doen. De meerwaarde van de Mindfulness Trainingen die ik geef is dat je er een stuk coaching bij krijgt in hoe je de theorie en de oefeningen inzet in jouw eigen praktijk. Kijk bij de referenties wat dit mensen al heeft opgeleverd.

Neem contact op voor een GRATIS en vrijblijvend kennismakingsgesprek.

 

 

 

 

/door
, , ,

Eenvoud

Als je veel rommel eet, doet voeding niks meer voor je. Je voelt je ‘bleh’.

Als je vaak en veel alcohol drinkt, voel je de potentie van het leven niet meer.

Als je steeds meer en beter wil, is ontevreden zijn je toestand.

 

Er zit waarheid in ‘less is more’.

 

Eet twee dagen weinig en sober. Moet je opletten hoe dan een boterham met volle kaas smaakt.

Drink een week lang alleen water en let dan op je helderheid.

Wees een hele dag tevreden met wat er al is en wat je wel hebt. Schat het weer op waarde.

 

Durf je de controle over de dingen een dag los te laten?

‘Beter slordig relaxed dan perfect gestressed’

 

Eenvoud zit in kleine dingen. Inzoomen op een bloem in de tuin.

De wind door je haren als je fietst. Een compliment van een collega.

Neem ze in je op en ervaar ze volledig.

 

Hier & Nu, op DIT moment.

/door
, ,

De Keuze is Reuze

Hoe je naar de wereld kijkt bepaal je niet zelf. Dat wordt grotendeels bepaald door je achtergrond, je ervaringen, hoe je bent opgegroeid en hoe je omgeving er nu uitziet. Kortom, door je referentiekader.

Dit wordt pas een probleem als je denkt dat hoe jij de wereld ziet, de waarheid is. Want dat heb je het gevoel dat je dat beeld moet verdedigen. En als er veel emoties bij komen kijken, dan kun je het gevoel hebben dat je zelfs (verbaal) moet aanvallen. Om jouw wereldbeeld te kunnen verdedigen.

Het punt is, er is geen waarheid. Net als uit de film ‘The Matrix’ heb je ‘the red pil’ en ‘the blue pil’. Beiden zijn waar op het moment dat je ze slikt. De aard der dingen bestaat niet zoiets als ‘goed’ of ‘fout’ of ‘waar’ of ‘niet waar’. Het simpelweg is. Intrinsiek zonder oordeel. Het oordeel heeft de mens erover.

Als je dit inziet, heb je een keuze. Elke keer weer. Waar kies je voor? En wanneer stel je dat beeld bij? Want ja, dat mag. Je beeld bijstellen, je bedenken en van gedachten veranderen, op het moment dat je nieuwe info tot je neemt. Dat is het mooie van Vrije Wil.

Lees dit stukje nog eens. En dan met het COVID verhaal in je gedachten. Of die irritante collega. Of je moeder. Of de klimaatverandering. Voel je ‘m? De keuze is reuze. Het vraagt moed en daadkracht om te bepalen waar je staat. Om uit je bubbel te komen en de realiteit onder ogen te zien. Te voelen dat jij die keuze kan maken. Laat dit even tot je doordringen. Anders wordt er voor je gekozen.

/door
, ,

Ik zie ik zie wat jij niet ziet

Hoe je kijkt maakt wat je ziet,
hoe je luistert maakt wat je hoort,
hoe je praat maakt wat je zegt.

Er zijn drie manieren van communiceren:

  • Oppervlakkig

‘He hoe was je weekend? Lekker gehad? Ja prima, het weer begint nu een beetje om te slaan he?’
Niks mis mee. Dit is de smeerolie op het schoolplein, bij de koffieautomaat en bij de kassa.
We maken luchtig contact met anderen om soepel onze dag door te komen.

  • Verdiepend

‘Hoe is het afgelopen met je moeder/ kind/ collega? Hoe gaat het nu op je werk, heb je die training afgerond?’
Interesse. Over het algemeen informeer je iets verder dan de oppervlakte bij goede kennissen en vrienden.
Op deze manier contact maken geeft verbinding en ‘lijntjes’ met anderen.

  • Diepgaand

‘Hoe kijk jij tegen deze situatie aan? Hoe voelde je je erbij toen dat gebeurde?’
Van hart tot hart. Diepgaande interesse in de ander op een bepaald moment.
Deze manier van contact maken geeft verdieping en vervulling, je hoort en ziet de ander echt.

Deze manieren van contact maken worden door elkaar heen gebruikt.

Wil je echt contact en verbinding met die voor jou belangrijke ander?
Onthou dat wat je geeft, krijg je meestal terug. En als je daarbij iets van jezelf laat zien,
je hart opent en kwetsbaar durft te zijn, kan dat voor mooie ont-moetingen zorgen.

Wie ga jij vandaag een diepgaande vraag van het hart stellen?

– Forien –

 

/door