Door Covid-19 zijn er mensen die hun reuk en smaak zijn kwijt geraakt. Ik kan me daar iets bij voorstellen doordat het een tijdelijke bijwerking van de chemokuur was die ik drie jaar geleden mocht ontvangen. Ik ben dol brood met pindakaas en die smaakte ineens nergens meer naar… Dat is vervelend als je dat een keer een dag hebt door een verkoudheid bijvoorbeeld, maar niet meer dan dat. Maar als je weken of maanden achter elkaar niets proeft, is dat voor de meeste mensen verschrikkelijk.

De meeste mensen echter, hebben vaak nauwelijks door hoe hun eten smaakt. Op de automatische piloot is het hap, slik, is die zak nu al leeg? Hoe mooi is het dan ook dat je dagelijkse lunch ineens een smaakexplosie kan zijn. Een gemiddelde cracker met kaas wordt ineens een knapperig gekraak met zachte, zoutige en vettige elementen door de plakjes die er rijkelijk over verspreid zijn. Het knalrode sappig zoete snoeptomaatje wordt aangevuld met het zoutige en de umami smaak van kerrie hummus. En hoe verrassend is een met oprechte aandacht gegeten plak verse komkommer? Of wat je dan ook eet? Je weet niet wat je meemaakt.

Er zijn vele soorten geluk en genieten, eten kan er 1 van zijn. Kijk of je het weer op waarde kunt schatten bij je volgende hap 🙂

– Forien –