Hoe je naar de wereld kijkt bepaal je niet zelf. Dat wordt grotendeels bepaald door je achtergrond, je ervaringen, hoe je bent opgegroeid en hoe je omgeving er nu uitziet. Kortom, door je referentiekader.

Dit wordt pas een probleem als je denkt dat hoe jij de wereld ziet, de waarheid is. Want dat heb je het gevoel dat je dat beeld moet verdedigen. En als er veel emoties bij komen kijken, dan kun je het gevoel hebben dat je zelfs (verbaal) moet aanvallen. Om jouw wereldbeeld te kunnen verdedigen.

Het punt is, er is geen waarheid. Net als uit de film ‘The Matrix’ heb je ’the red pil’ en ’the blue pil’. Beiden zijn waar op het moment dat je ze slikt. De aard der dingen bestaat niet zoiets als ‘goed’ of ‘fout’ of ‘waar’ of ‘niet waar’. Het simpelweg is. Intrinsiek zonder oordeel. Het oordeel heeft de mens erover.

Als je dit inziet, heb je een keuze. Elke keer weer. Waar kies je voor? En wanneer stel je dat beeld bij? Want ja, dat mag. Je beeld bijstellen, je bedenken en van gedachten veranderen, op het moment dat je nieuwe info tot je neemt. Dat is het mooie van Vrije Wil.

Lees dit stukje nog eens. En dan met het COVID verhaal in je gedachten. Of die irritante collega. Of je moeder. Of de klimaatverandering. Voel je ‘m? De keuze is reuze. Het vraagt moed en daadkracht om te bepalen waar je staat. Om uit je bubbel te komen en de realiteit onder ogen te zien. Te voelen dat jij die keuze kan maken. Laat dit even tot je doordringen. Anders wordt er voor je gekozen.