Tag Archief van: #Covid-19

Het raakt me. In het NRC van afgelopen zaterdag lees ik een column van iemand die de politiek nauwgezet volgt en daar iets van vindt. Hij uit zijn gevoel, zijn persoonlijk ervaren op dit moment. Hij realiseert zich, hardop in het NRC, dat hij zich eenzaam voelt. En dat een goudvis wellicht zal helpen, om het geheel een luchtige draai te geven. Maar de ondertoon is voelbaar.Hij schrijft niet alleen een column, dit is echt.

Normaal is deze man druk, bezig en heeft belangrijke dingen te doen. Hij is onderweg, heeft besprekingen en ontmoet mensen. Hij beschrijft zijn proces tijdens de eerste lockdown, de versoepelingen, de zomer en nu de tweede lockdown. En hij voelt de eenzaamheid nu er niets meer te ‘doen’ valt. Hoe moet hij zichzelf nog gaan afleiden? Hij denkt aan een goudvis.

Want via een Amsterdamse site tegen eenzaamheid komt hij niet verder. Nadat hij had besloten zich niet te schamen voor eenzaamheid, aangezien 40% van de Nederlanders er al voor de Corona crisis last van had, zocht hij een oplossing. De site bleek veel gedoe en toen hij zich wilde aanmelden bestond de pagina niet meer. En kwam hij terug op de goudvis.

Mijn punt is, wat als we niet meer de aandacht naar buiten, maar naar binnen gaan richten? Om te voelen hoe eenzaamheid en afgesnedenheid aanvoelt en vervolgens de aandacht te richten op de veerkracht in jezelf, ook al is het nog maar een heel klein beetje? Kun je je realiseren, ten diepste, dan je niet alleen bent? Dat terwijl je thuis, in je eentje, niet weet wat je moet ‘doen’, ook kunt besluiten om gewoon alleen maar te ‘zijn’? Dat je niets hoeft te doen om wat dan ook op te lossen?

En dat je vanuit die rust en ruimte, vanuit het aanvaarden van hoe het is, en niet streven dat het anders is. Vanuit het loslaten van je verwachtingen en vertrouwen dat ook dit weer voorbij gaat en je het kunt dragen. Met geduld voor jezelf en voor iedereen om je heen en niet oordelend kijkt naar wat er nu gebeurt. Naar je eigen proces, naar alle neigingen die naar boven komen, treuren, somberen, eten, shoppen, alles om jezelf af te leiden en bezig te houden.

Als je jezelf zo kunt zien, zo bezig kunt zien, met alle worstelingen in jezelf, met je omgeving zoals die is, wat zou dat opleveren? Je zou het beter kunnen relativeren, zonder te bagatelliseren. Je zou mild naar jezelf en anderen kunnen zijn, omdat niemand kiest voor de situatie zoals die nu is. Je zou je realiseren dat de enige die ervoor kan kiezen om de situatie op een andere manier te zien, jij zelf bent.

En daar zit potentiële verandering. In hoe je de situatie beleeft, wat het je brengt en wat jij anderen kunt brengen. De keuze om de situatie anders te ervaren. Het verandert de situatie niet, maar wel hoe je ermee omgaat en wat voor energie dit oplevert, positieve of negatieve. En wat je vervolgens uitstraalt naar anderen en die weer naar anderen. Jij kunt een verschil maken voor jezelf en voor de mensen om je heen. Vertrouw daarop. Vertrouw op jezelf. Want die potentie zit in jou, welke richting kies je?

Meer en meer is het nodig om de blik naar binnen te richten. Juist nu. Kijk om je heen en merk op dat de beperkingen van buitenaf weer meer voelbaar worden. Iedereen is er mee bezig, of keert zich er bewust van af, waardoor je er indirect ook mee bezig bent. We hebben het te doen met de situatie zoals die nu is.

Als we de aandacht naar buiten blijven richten is de kans groot dat we onmacht voelen en misschien zelfs slachtoffer van de situatie. Terwijl we, als we de blik naar binnen richten, ineens de mogelijkheden kunnen gaan zien die er in onszelf zijn. Je weet niet wat je moet en kan doen, totdat je daar licht op laat schijnen.

De volgende 3 must-haves geven enorme mogelijkheden:

  • Je bent je bewust, dan je bewustzijn hebt
  • Je bent je bewust dat je een vrije wil hebt
  • Je bent je bewust van je intentie/ richting

Als je weet wat hiermee bedoeld wordt, dan voel je wellicht ook de mogelijkheden en de potentie hiervan. Je aandacht leren richten op je eigen gedachten, de ruimte tussen gedachten en de mogelijkheden die dit biedt en de effecten ervan. Met compassie naar jezelf en naar je omgeving kijken en opmerken wat voor enorm rimpeleffect dit kan hebben, zeker in deze tijd. Jij kan het verschil maken. Voor jezelf en voor je omgeving.

 

Meld je nu aan voor een GRATIS coachingsgesprek.

 

 

Vaak zijn mensen onderweg. Ergens heen. Om iets te doen. Of iets te bereiken. Of iets te behalen. Ook nu. Nu je dit leest. Wat herken je hiervan? Op welke gebieden? Werk? Prive? Familie? Sport? Hobby?

Dit geeft niet zelden stress en een opgejaagd gevoel. Er moet nog zoveel af. Je komt daar maar niet aan toe. Dit klusje staat nog op je ’to do’ lijstje. Wanneer heb je daar nou eens tijd voor?

Vertragen. Al is het maar een seconde. Doe de dingen die je moet doen, maar dan met 1 sec. vertraagtijd. In plaats van onderweg zijn in ‘doe-modus’, kun je ook onderweg zijn in ‘zijn-modus’. Voel je adem, waar zit ie? Hoog of laag? En vertraag dan.

Je zit niet meer in de 5e of 6e versnelling, maar je bent teruggeschakeld naar 3, of zelfs 2. Ze zeggen wel ‘de reis is belangrijker dan het doel’. Als je het doel al behaald, hoe heb je dan de reis ervaren? We hebben alleen maar nu. Een heleboel keer ‘nu’ achter elkaar is de reis.

Hoe voel je je nu? En wat ga je nu doen? En nog belangrijker, hoe ga je nu doen? Of denk je, ‘maar nu even niet..’? Realiseer je dat je nooit weet wanneer je laatste nu is. Wat je doet met die bewustwording, is nu de vraag.

Hoe je naar de wereld kijkt bepaal je niet zelf. Dat wordt grotendeels bepaald door je achtergrond, je ervaringen, hoe je bent opgegroeid en hoe je omgeving er nu uitziet. Kortom, door je referentiekader.

Dit wordt pas een probleem als je denkt dat hoe jij de wereld ziet, de waarheid is. Want dat heb je het gevoel dat je dat beeld moet verdedigen. En als er veel emoties bij komen kijken, dan kun je het gevoel hebben dat je zelfs (verbaal) moet aanvallen. Om jouw wereldbeeld te kunnen verdedigen.

Het punt is, er is geen waarheid. Net als uit de film ‘The Matrix’ heb je ’the red pil’ en ’the blue pil’. Beiden zijn waar op het moment dat je ze slikt. De aard der dingen bestaat niet zoiets als ‘goed’ of ‘fout’ of ‘waar’ of ‘niet waar’. Het simpelweg is. Intrinsiek zonder oordeel. Het oordeel heeft de mens erover.

Als je dit inziet, heb je een keuze. Elke keer weer. Waar kies je voor? En wanneer stel je dat beeld bij? Want ja, dat mag. Je beeld bijstellen, je bedenken en van gedachten veranderen, op het moment dat je nieuwe info tot je neemt. Dat is het mooie van Vrije Wil.

Lees dit stukje nog eens. En dan met het COVID verhaal in je gedachten. Of die irritante collega. Of je moeder. Of de klimaatverandering. Voel je ‘m? De keuze is reuze. Het vraagt moed en daadkracht om te bepalen waar je staat. Om uit je bubbel te komen en de realiteit onder ogen te zien. Te voelen dat jij die keuze kan maken. Laat dit even tot je doordringen. Anders wordt er voor je gekozen.