Je hebt pas een achterstand als je het langs een bepaalde meetlat legt.
Want je wil geen achterstand, meestal omdat je succes wil. Maar wat is succes in de huidige cultuur en maatschappij?
Dat is een goede opleiding/studie, waardoor je meer verdient dan je eigenlijk nodig hebt.
En dat is nooit genoeg, want we streven wat af, het kan altijd beter, mooier of leuker. Met bijpassende levensstijl (Ken je het begrip ‘gouden kooi’?)
Wanneer is goed, goed genoeg, leuk genoeg, genoeg, meer dan genoeg?
Wat je nodig hebt is genoeg om van te leven in een gemiddeld huis, en een beetje extra voor vakantie of hobby is fijn. Meer dan dat draagt volgens onderzoek niet bij aan meer geluk, hooguit tijdelijk.
Dus misschien is het tijd om de definitie van succes te herzien. En daarmee ook de politieke, financiële en zorgsystemen.
Want wat individueel verandert, verandert ook op grote schaal, verandert het systeem en hoe we dus leven. Wat heeft echt waarde en hoe waarderen we dat, zowel letterlijk als figuurlijk?
Zou succes kunnen betekenen, dat je ruimte voelt om te zijn wie je bent en om je eigen weg te volgen?
Om de talenten die je hebt gekregen te kunnen en mogen ontwikkelen, alleen al omdat je daar blij van wordt en er anderen mee van dienst kan zijn?
Om je te laten leiden door wat het leven je brengt? Om de weg zich te laten ontvouwen, kansen te durven pakken en hobbels te durven nemen?
Ongeacht waar je talent ligt, in praktische of theoretische hoek, als kapper, metselaar, arts, schoenmaker of beleidsmedewerker? We hebben elk talent nodig, schat het op waarde!
In plaats van dat het streven al begint bij de kleuters op school, met als gevolg dat er inmiddels basisschoolkinderen (!) met burn-out klachten zijn?
Om maar niet te spreken over de aantallen studenten en werkend Nederland met burn-out klachten?
Dus ja, school is belangrijk, omdat je je daardoor kunt ontwikkelen. Vraag je wel af welke richting op, welke definitie van succes heb je? En durf je die te herzien?
Durven we die collectief te herzien? Voor elke verandering zijn vooroplopers nodig… en als hier een moment voor is, dan is het nu.
Durf je af te wijken van het heersende idee en meer je hart te volgen? En nogmaals, scholing en kennis is voor een deel nodig en helpend om dit te kunnen doen.
Maar we zijn doorgeslagen in de kennis en economiemaatschappij. En de waarde die we daar aan toekennen.
Volwassenen volgen bij mij het Jaarprogramma Persoonlijke Groei om dmv Mindfulness, Compassie en Innerlijke kracht te leren omgaan met eigen (negatieve) gedachten, emoties en gedrag.
Deelnemers hebben ervaren dat ze de regie over hun eigen leven weer terug krijgen, door dingen toe te passen die ze nooit op school en ook niet thuis hebben geleerd.
Het mes snijdt aan twee kanten, ze gaan zelf anders kijken naar hoe ze leven en ze geven dit door. Aan andere volwassenen en, misschien nog belangrijker, aan kinderen in hun omgeving.
Dus, thuisscholing, ja! Belangrijk! En omgaan met verwachtingen, teleurstellingen, dat dingen anders lopen, pret hebben met elkaar, elkaar troosten als het even niet lukt, en optimistisch, hoopvol en realistisch zijn, net zo belangrijk…!
Kijk en besluit waar je de meeste tijd en aandacht aan besteedt. Welke richting, welk pad met welke bij effecten heb je voor ogen?
– Forien –